Το Πράσινο και Μωβ καταθέτει λύση με την Πράσινη Οικονομία

Η μεγαλύτερη πολιτική απάτη των προεκλογικών εξαγγελιών είναι η μείωση της φορολογίας και τα επιδόματα. Διότι πολύ απλά ο κρατικός κορβανάς είναι συγκεκριμένος. Θα τα δώσει εκεί και θα τα πάρει από άλλου είδους φόρους ή θα κόψει δαπάνες υπηρεσιών όπως η νοσηλεία, όπου θα επιβαρύνει αλλιώς το νοικοκυριό. Καμία πολιτική η οικονομική θεωρία δεν μπορεί να το παρακάμψει αυτό.
Ότι και να κανείς όταν έχεις μικρότερο ΑΕΠ αποπληθωρισμένο, τα έσοδα από φόρους παραμένουν τα ίδια. Από εκεί και πέρα ξεκινάει ο δανεισμός που θα τον πληρώσεις στο πολλαπλάσιο.
Ο βασικός δείκτης μιας οικονομίας είναι το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Ποσά βγάζεις και ποσά δίνεις ως χώρα. Δεν υπάρχει οργανισμός δημόσιος ή ιδιωτικός που να ξοδεύει περισσότερα από αυτά που παράγει και να εξασφαλίζει περίσσευμα για τους ιδιοκτήτες του.
Τα υπόλοιπα είναι πρόσκαιρες εσωτερικές αλχημείες και φάνηκε από την τετραετία 2019 – 2023. Μείωση κάποιων φόρων και ταυτόχρονη αύξηση των φορολογικών εσόδων.
Και επειδή η Ελλάδα απέτυχε τόσα χρόνια να βελτιώσει αυτόν τον δείκτη με τον κλασικό τρόπο, σήμερα έχει μια μοναδική ελπίδα να ανατρέψει το κακό ιστορικό της με την Πράσινη Οικονομία.

Πρώτα απ´όλα διότι όλη η Παγκόσμια Αγορά στρέφεται σ´αυτήν δημιουργώντας νέες ανάγκες, όρους και συνθήκες. Δεύτερον διότι η πράσινη τεχνολογία θα αποτελέσει προϋπόθεση παραγωγής, τρίτον διότι είναι ειλημμένη επιλογή της Ε.Ε. να στηρίξει τέτοιου είδος οικονομίες αφιλοκερδώς για να πρωτοπορήσει, και τέταρτον διότι η πράσινη οικονομία περιλαμβάνει την αξία της δίκαιης μετάβασης και προκαλεί γρήγορη διάχυση στο πλατύ κοινό και ευημερία για όλους.
Η Ε.Ε. ετοιμάζεται να επενδύσει τρισεκατομμύρια στην Πράσινη Οικονομία καθώς χρειάζονται τεράστιες αναδιαρθρώσεις, αλλά θα της δώσει και ένα μεγάλο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Ένα μικρό κομμάτι αυτής της επένδυσης να εισπράξει η Ελλάδα (διότι πρόκειται για οικονομία με μικρά μεγέθη), σώθηκαν και τα εγγόνια μας.

Αυτά δεν είναι άγνωστα ούτε πρωτότυπα. Η κυβέρνηση τα γνωρίζει πολύ καλά, αλλά δεν τολμάει να κάνει την μεγάλη αλλαγή, διότι έχει ιδεολογικές δομικές αγκυλώσεις, αρκετές επιταγές προς εξαργύρωση και αντίρροπα πολιτικά ερείσματα.

Ο αγροτουρισμός και ο οικοτουρισμός αποτελούν τεράστιες ευκαιρίες για την Ελλάδα, να φύγουμε από τον ανταγωνισμό των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων της Τυνησίας και της Τουρκίας και να δημιουργήσουμε ένα διαφορετικό μη ανταγωνιστικό προϊόν.
Οι βιολογικές καλλιέργειες ήπιας μορφής ανταποκρίνονται σε ένα όλο και μεγαλύτερο παγκόσμιο καταναλωτικό κίνημα. Η Ελλάδα θα μπορούσε επενδύοντας να μπει από τους πρώτους σ΄αυτήν την τεράστια αγορά. Οι μικρές αγροτικές μονάδες μπορούν να παράξουν μοναδικά παγκοσμίως προϊόντα με ονομασία προέλευσης και πρωτότυπο τρόπο παραγωγής.
Με την αναβάθμιση των Γεωπονικών και των Ιατρικών Σχολών με την εξειδίκευση έντασης σε τομείς οικολογίας, υγιεινής διατροφής κλπ θα μπορούσε να προσελκύσει έναν μεγάλο όγκο Πανεπιστημιακού Τουρισμού.
Με την παραγωγή και εξειδίκευση στα φωτοβολταϊκά οικιακής χρήσης, θα μπορούσε να δημιουργήσει πολλές εξωστρεφείς επιχειρήσεις με χιλιάδες θέσεις εργασίας. Επίσης θα μπορούσε να μειώσει τις εισαγωγικές ανάγκες στην κατεύθυνση βελτίωσης του ισοζυγίου.
Με την μείωση των Ι.Χ. και την αύξηση της πώλησης ηλεκτρικών ποδηλάτων και δικύκλων θα μπορούσε να δημιουργήσει χιλιάδες εργασίες επίσης με εξωστρέφεια.
Με την ανακύκλωση και την επανάχρηση, θα μπορούσε να δημιουργήσει πρώτη ύλη και να μειώσει δραματικά τις εισαγωγικές της ανάγκες.
Με την ανάπτυξη του Αειφόρου Σχολείου θα μπορούσε να αναπτύξει και να πουλήσει στο εξωτερικό παιδαγωγική τεχνογνωσία, αλλά και να δημιουργήσει μια σύγχρονη και έτοιμη γενιά του μέλλοντος.
Με την Sylver Economy θα μπορούσε να αναπτύξει ένα πρωτότυπο αειφόρο προϊόν ενεργού γήρανσης για όλους τους συνταξιούχους του κόσμου με δράσεις για το περιβάλλον..
Σχεδόν σε κάθε τομέα επιχειρηματικής δραστηριότητας η Πράσινη Οικονομία προτείνει έναν εναλλακτικό τρόπο παραγωγής – διανομής και κατανάλωσης

Παράλληλα θα έπρεπε βέβαια να ενισχύσει και αναβαθμίσει τα Πανεπιστήμια που θα έπρεπε και έχουν αποδείξει ότι μπορούν να υποστηρίξουν τεχνολογικά όλους τους παραπάνω τομείς. Ενας από τους τομείς αιχμής είναι η Τεχνολογία Τροφίμων που δυστυχώς η κυβέρνηση απαξιώνει σε μια εποχή ραγδαίας ανάπτυξης του τομέα παγκοσμίως.

Το ίδιο το Ελληνικό Χρηματιστήριο θα μπορούσε να στραφεί στην Πράσινη Οικονομία και να προσελκύσει τεράστια κεφάλαια.

Και τέλος με τις Πράσινες Δημόσιες Συμβάσεις θα μπορούσε να στηρίξει όλη αυτήν την μετάβαση καθώς μιλάμε για έργα κα προμήθειες 18 δισεκατομμυρίων ετησίως που με τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις θα μπορούσαν να ξεπεράσουν άνετα τα 40 δις. Η βολεμένη και συγκεντρωτική Αγορά από μόνη της δεν θα το τολμήσει ποτέ.

Τα συστημικά κόμματα όμως δυστυχώς έχουν πολλά βαρίδια για να το τολμήσουν. Ετσι η Ελλάδα αν και διαθέτει τεράστια πλεονεκτήματα, παραμένει ουραγός των εξελίξεων. Ακολουθεί και με μεγάλη καθυστέρηση την Ευρωπαϊκή Οικονομία την ώρα που οι Ευρωπαϊκοί Θεσμοί ψάχνουν κάποιον για να επενδύσουν και να ανοίξει τον δρόμο.

Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό να μπει το Πράσινο και Μωβ στην Βουλή. Να νιώσουν οι κυβερνώντες μια πίεση. Να ακούγεται η πραγματική και όχι η φραστική φωνή της Πράσινης Οικονομίας στον πολιτικό διάλογο. Να ακούγονται οι εναλλακτικές προτάσεις σε κάθε επένδυση έτσι ώστε να υποχρεωμένη η κυβέρνηση να απαντήσει.

Το Πράσινο και Μωβ μπορεί να δράσει ως αλογόμυγα. Κάθε φορά που θα κάνουν τους αδιάφορους ή ότι δεν γνώριζαν, μια φωνή θα τους θυμίζει την ανάγκη προστασίας του Περιβάλλοντος, την ανάγκη για Δίκαιη Πράσινη Μετάβαση και τις εναλλακτικές λύσεις στην Πράσινη Οικονομία απέναντι στις λύσεις των επιδομάτων.